Dag 19: Moab (Arches National Park)

Het begint opschieten!!!!

Het is vandaag zondag, dus hebben we weer afgesproken om met Jordy & Kim te Skypen. Om 06:30 uur gaat de wekker en even later belt Jordy, vanuit de tuin bij Sylvana. Het is lekker weer in Spijkenisse en ze zitten allemaal in de tuin, zelfs het zwembadje staat er. We praten met Jordy, Alloyisha en Sylvana. Het is hier ook al lekker weer, de zon schijnt al en het zal dus een warme dag worden. Vooral in het Arches National Park, waar geen bomen zijn, alleen maar rotsen en open vlakten, zal de temperatuur oplopen tot flinke hoogte.

Na het ontbijt en nog even met de beide moeders te hebben gebeld, rijden we om 09:00 uur weg. Het is maar een klein stukje naar het park, dat hebben we gisterenavond al gezien. Het is druk bij de ingang, erg veel toeristen. We bezoeken het Visitors Centre en laten ons informeren over de mogelijkheden in het park. Ook bekijken we in de filmzaal een promotie film over het ontstaan van het Archer National Park en Canyonlands National Park.

Arches National Park is een bijzonder fenomeen. Door de tijd heen zijn slecht 182 km2 in het Amerikaanse Utah meer dan 2.000 natuurlijke bogen van rood en oranje zandsteen gecreeërd. Sommige zijn niet meer dan ene meter groot, maar bijvoorbeeld Landscape Arch is maar liefst 88 meter lang. Weinig mensen kennen de geschiedenis van Arches, waarbij niet alleen water en wind een belangrijke rol speelde, maar ook zeezout een sleutelrol vervulde. Ooit zal van Arches National Park niets meer over zijn, sinds 1970 zijn er al 43 natuurlijke bogen ingestort

Er is maar 1 route die we kunnen volgen, waar je onderweg vele plaatsen hebt om te stoppen. De route laat eerst een overzicht zien van het landschap met zijn enorme rotsen. Je voelt je erg klein in deze omgeving. De reis vervolgt zich en we komen via o.a. langs Courthouse Towers, Petrified Dunes, Balanced Rock (waar we gisterenavond ook geweest zijn) North & South Windows en Double Arch aan het einde van de route, zo’n 18 miles verder dan de ingang.

Overal stoppen we om foto’s en video’s te maken en het enorme landschap op ons in te laten werken. Het is echt enorm en ondanks dat het vrijwel alleen maar rotsen zijn is er een enorme verscheidenheid tussen de rotsblokken onderling. Hoe langer je naar de rotsen kijkt, hoe meer figuren en silhouetten je uit de rotsblokken kunt herkennen. Je moet hiervoor wel wat fantasie hebben, natuurlijk.

Bij Windows maken we één van de vele uitgezette wandelroutes en beklimmen we de enorme rotspartij, zitten in de schaduw van één van de gigantische bogen. North & South Windows heeft zijn naam te danken aan twee grote natuurlijk bogen, die beide komen uit een lang stuk zandsteen. Recentelijk is er bij één van de bogen, terwijl toeristen op korte afstond stonden te kijken, een deel ingestort en naar beneden gekomen. Hierdoor is de dikte van de boog dermate smal geworden, dat het maar de vraag is hoelang deze boog nog in tact blijft. Het is er daarom behoorlijk druk, iedereen wil deze boog nog zien voordat hij instort. De hele wandelroute neemt zo’n 1 ½ uur in beslag en is, ondanks dat je hier en daar een beetje moet klauteren, heel goed te doen. Alleen is het erg warm en moet je voldoende drinken bij je hebben.

Tussen de middag eten we een broodje in de auto, de temperatuur is inmiddels opgelopen tot boven de 33 graden, dus is het inde auto het lekkerst om even bij te komen. Heerlijk belegde broodjes en een bak met vers fruit als toetje, komend uit onze onmisbare koelbox, gaat er wel in.

Zoals al gezegd rijden we tot helemaal aan het einde, Devils Garden. Onderweg komen we langs Delicate Arch, de meest bekende rots en boog van dit gebied. Delicate Arch is de afgelopen decennia het symbool van de staat Utah geworden. Eenzaam staat deze natuurlijke boog op een heuvel in een wijds decor. De boog is zo’n 16 meter hoog en wordt gezien als mooiste van het park. Bijzonder, maar ook vervelend, is dat deze boog alleen wandelend te bereiken is. Een wandeling van zo’n 3 uur moet je er voor over hebben om heen en terug te gaan. {ondertussen is het 35 gr geworden} Dat is ons iets te veel van het goede, zeker met deze temperatuur. We bekijken hem dan ook alleen op afstand vanuit een visitors view.  

Aan het einde van de route keren we om (je kan ook niet anders) en gaan dezelfde route, maar dan zonder al die talloze stops natuurlijk, terug naar het begin. We hebben het gezien voor vandaag.

Nadat we even in de hotelkamer hebben gerust, gaan we in het centrum nog wat boodschappen doen en eten we wat. Daarna gaan we toch weer terug naar het park, want we willen de zonsondergang nog een keertje fotograferen en filmen. Net als gisterenavond zien de rotspartijen er bij de zakkende zon weer heel anders uit.

Het is wachten tot even over half acht de zon helemaal achter de rotsen is verdwenen en we getrakteerd worden op een prachtige mooie lucht. Binnen 15 minuten na zonsondergang is het al behoorlijk donker aan het worden, dus vertrekken we (we willen niet in het donker door deze bergen rijden) naar het hotel.

Daar gaan we aan de slag met het uitzoeken van de vele foto’s en video’s. Het zijn alles bij elkaar zo’n 250 foto’s en 60 video’s geworden. Ik raak inmiddels behoorlijk bedreven in het uitzoeken van de foto’s en maken van de video’s, dus dat gaat allemaal vrij snel. Langer duurt het om (gepaste) muziek te vinden. Er staat geen muziek op mijn laptop, dus moeten we die via YouTube downloaden. En dat gaat, jullie weten het zo langzamerhand wel, erg traag.

Het is uiteindelijk best laat geworden als we gaan slapen. Morgen is er weer een dag, al begint het einde van de vakantie nu toch wel erg dichtbij te komen. Morgen bezoeken we 2 parken en zullen we weer opnieuw verslag doen.

Voor nu welterusten en voor jullie goedemorgen.