Dag 20: Moab (Dead Horse Point State Park/Canyonsland National Park)

Nog maar 3 dagen te gaan…

Het is nog erg vroeg als ik wakker wordt (ruim voordat de wekker gaat) en Judith naast mij is ook al wakker aan het worden. Het is 07:00 uur, terwijl het gisterenavond uiteindelijk heel laat is geworden. Ik wil er eigenlijk niet uit, maar moet het reisverslag van gisteren nog afmaken en samen met de foto’s uploaden. De video’s zijn vannacht ge-upload, het was weer eens bijzonder traag, dus dat scheelt een hoop.

Ik leg de laatste hand aan het verslag, Judith controleert het terwijl ik in de douche stap, en even later staat het allemaal op ons reisblog. Zo, we zijn weer bij en kunnen op ons gemak een broodje eten. In de kamer, want er is, zoals jullie weten, géén ontbijt hier. Wél is er gelukkig thee en koffie. Het weer is goed, maar het is wel erg bewolkt. De temperatuur zal vandaag wel eens mee kunnen vallen en dat is helemaal niet erg, want gisteren was het wel heel erg warm.

Om 09:20 uur rijden we van de parkeerplaats weg en gaan eerst naar het Dead Horse Point State Park, zo’n 30 miles van ons hotel vandaan. Onderweg stoppen we bij een camping voor mobile homes bij een houten keet, een paar benzinepompen van Shell en een grote oprijlaan van grind. Het lijkt wel alsof we in een cowboyfilm terecht zijn gekomen.

De koffie is goed en we zijn al snel bij het Dead Horse Point State Park, waar het bijzonder stil is (en dat vinden we eigenlijk best vreemd). Gelukkig rijden er nog een paar auto’s en als we betaald hebben, onze National Pas is hier niet geldig, stoppen we eerst maar even bij het Visitors Centre om informatie in te winnen. Er zijn niet zoveel mogelijkheden hier, dus denken we dat we snel naar het volgende park kunnen.

Dead Horse Point is een klein, hoog gelegen park, dat vooral bekend is dankzij het schitterende uitzicht over de 600 meter lager gelegen Colorado River, die daar met een grote bocht om een rotsplateau heen draait. Naast verschillende uitzichtpunten, die met elkaar verbonden zijn door wandelpaden, is er het bekendste punt is de Dead Horse Overlook. Het Visitors Centre is gelegen aan een prachtig uitzicht, waarbij een wandelroute je langs mooie plekjes brengt. Het park is zeer geschikt voor wandelaars, fietsers en bergbeklimmers.

Nadat we eerst bij de enorme kloof rondom het Visitors Centre hebben gekeken, gaan we de route volgen naar Dead Horse Overlook. Onderweg stoppen we bij verschillende punten en komen we tot de conclusie dat dit park weliswaar erg klein van omvang is en niet veel toeristische punten heeft, maar dat deze punten wel erg mooi en apart zijn. Onderweg komen we veel fietsers (mountainbikers) en motoren tegen. De fietsers kunnen hier hun hart ophalen.

Al vroeg eten we een broodje bij het laatste punt en rijden naar de uitgang. Het verste gedeelte ligt zo’n 12 miles van de in/uitgang vandaan, dus zijn we er snel. We gaan vanmiddag naar het Canyonlands National Park, wat hier zo’n 3 miles vandaan ligt en een stuk groter is. Ook daar zijn we natuurlijk snel en bekijken de mogelijkheden bij het Visitors Centre. Vlak er voor staat een oudere man naast zijn prachtige Harley Davidson en ik maak een praatje met hem. Hij is gepensioneerd en al 6 maanden op rei waarin hij zo’n  31.000 miles heeft afgelegd met zijn nieuwe motor. Hij komt uit Sacramento en gaat naar New Mexico.

Het Canyonlands National Park bestaat uit 3 gedeelten, Island in the Sky, The Needles en The Maze. Het park is 1.365 vierkante km groot en trek jaarlijks zo’n 450.000 bezoekers. Gedurende miljoenen jaren hebben de Green River, de Colorado River en hun zijrivieren zich een weg gebaand door het rots landschap in Utah. Hierdoor is één van de meest ruige gebieden in de Verenigde Staten ontstaan, een labyrint van kloven met talloze natuurlijke bogen, bruggen en rotsformaties. Het is geschikt voor de avontuurlijke toerist, die tochten wil maken met 4-wiel aangedreven auto’s  of mountainbikes of kiest voor raften op één van de rivieren. De belangrijkste bezienswaardigheid is de Grand View Point Overlook.

Wij doen het gedeelte Island in the Sky. Een vaste route brengt ons langs alle mooie punten en we kunnen mooie foto’s en video’s maken. Bij de meeste punten zijn lange wandelroutes en die laten voor wat het is. Ook zijn er overal korte wandelingetjes naar de mooiste plekjes en daar gaan we uiteraard wel een bezoekje brengen.  We komen onder andere via Shafer Canyon Overlook, Green River Overlook en Buck Canyon Overlook als één van de laatste uitkijkpunten bij het beroemde Grand View Point Overlook uit.

Om bij het mooie uitzicht te komen, moeten we wel een flinke wandeling maken. Geen probleem, zoveel hebben we toch nog niet gelopen. De afstand is niet zo heel groot, 0,8 miles (1,3 km) maar het landschap is behoorlijk ruw en het is inmiddels ook behoorlijk warm geworden, zodat we er een half uur over lopen alvorens we er zijn. We zijn één van de weinigen die deze route ondernemen, omdat deze slecht staat aangegeven en wat meer avontuurlijk is. Onderweg worden we ingehaald door een Vrijwilliger Park Ranger, die we later bij het eindpunt hierover spreken.

We worden beloond, want het uitzicht is werkelijk schitterend. Het is gewoon adembenemend de enorme kloven, rotspartijen en verschillende soorten van natuur. Er worden uiteraard heel wat foto’s en video’s gemaakt, maar het beste komt de omgeving over als je er zelf bent. Als mens ben je maar een nietig iets in deze enorme omgeving.

Na een kwartiertje te hebben genoten wandelen we weer terug en gelukkig kunnen we dezelfde, niet aangegeven, route weer terug vinden. De terug wandeling duurde wat langer, bergopwaarts, maar we worden bij de auto beloond met een bak heerlijk vers fruit. Dat gaat er wel in bij deze, inmiddels behoorlijk opgelopen, temperatuur. Het is 15:00 uur en we houden het voor gezien. Op de terug weg door het park stoppen we nog 2 keer en om 15:30 uur rijden we het park uit. In de auto zittend realiseren wij ons dat dit ons laatste bezoek was aan een natuurpark deze vakantie. Het lijkt alsof de vakantie er al op zit, ondanks dat we nog 2 dagen verder moeten. Dat zullen veelal korte reisafstanden zijn en er staan géén bezoeken aan parken of iets dergelijks meer gepland.

Lekker vroeg zijn we terug in het hotel en gaan even wat uitrusten. Op de parkeerplaats komen we onze motorvriend uit Sacramento tegen. Hij blijkt ook in hetzelfde hotel te overnachten. Zo zie je maar hoe klein de wereld eigenlijk is, ondanks die enorme bergen en rotspartijen, grote afstanden, enorm lange wegen en grote steaks die ze hier hebben.

Om 17:30 uur gaan we lopend naar Denny’s, één van de bekende restaurantketens in Amerika. Daar willen we eten en hopen maar dat het niet tegen valt. Het eten is prima, veel, niet duur en snel, want om 18:30 uur lopen we al volgegeten weer richting het hotel, welke vlak bij het restaurant ligt.

Op de kamer gaan we de foto’s bekijken, video’s nakijken en er filmpjes van maken en kijken we wat TV. Het internet gaat weer niet snel, hopelijk kunnen de video’s geplaatst worden.

Morgen gaan we weer verder, hoeven we niet ver te rijden (3 uurtjes ongeveer) dus hebben we de tijd. We kunnen wat later naar bed, al zijn we inmiddels best wel moe van alle bezichtigingen die we hebben ondernomen in de afgelopen weken. We zien wel hoe laat het wordt.

Tot morgen.