Dag 12: Kalispell (Glacier National Park)

De helft van de vakantie zit er al weer op!

Ondanks dat de wekker al om 06:00 uur is afgegaan, worden we pas echt om 06:40 uur wakker. Uiteindelijk zijn we gisteren nog laat naar bed gegaan. Vanwege het proberen om het internet goed op gang te krijgen (niet gelukt) en de vermoeidheid van de lange bergwandeling, is de nacht (te) kort geweest. Ook hebben we om 07:00 uur (15:00 uur Nederlandse tijd) afgesproken om met Kim en Jordy te Skypen. Dus opschieten geblazen, er uit, laptop aan en aan de slag.

Na het gesprek met Kim en Jordy ontbijten we, ga ik douchen (Judith was zoals gewoonlijk al klaar) en praat Judith nog wat met Alloyisha en Jade via FaceTime. De verbinding is traag, traag, traag en dat is best frustrerend. Gelukkig kunnen we de meiden wel even zien en horen. Ook hebben we het reisverslag van gisteren, samen met de foto’s en video’s niet meer kunnen uploaden. Vandaag proberen we het opnieuw, desnoods proberen we het bij Mac Donalds.

Om 10:00 uur, veel later dan gewoonlijk, gaan we weg. We besluiten om eerst naar de oostelijke ingang van het Glacier National Park te gaan, om daar nog een stuk te bekijken, welke we gisteren niet hebben kunnen doen. Het is ruim 85 miles rijden, dus nemen we koffie mee en gaan via de grote weg op pad. We zijn er vrij snel en nemen de Saint Mary route, bezoeken een leuke waterval en bekijken de omgeving. Het weer is mooi, wel wat wolken aan de lucht, maar het waait wel erg hard. Aan het Saint Mary Lake, waar we na de waterval naar toe zijn gegaan, is de wind zo hard dat het zelf een beetje fris is.

Zo, dat gedeelte van het Glacier National Park hebben we ook weer gezien. We gaan nog een stuk verder, weer zo’n 40 miles verderop. Om niet al te veel tijd te verliezen eten we onze lunch in de auto, wat er niet minder om smaakt hoor.

Om 14:00 uur beginnen we aan de Many Glacier route en bezoeken Lake Sherburne. Het ziet er ook hier weer fantastisch mooi uit, de bergen en waterpartijen zijn geweldig. Het waait hier nog harder dan in het andere deel van het park, dus iedere keer als we uit de auto stappen zijn we helemaal verwaaid.

Onderweg worden we opgeschrikt door een kudde wilde paarden, die vlak voor ons de weg oversteken. Gelukkig heeft Judith de videocamera in de aanslag en kan de oversteek van deze paarden op de film zetten. Het is toch wel heel bijzonder dat we dit kunnen meemaken.

Even later komen we op een gedeelte waar het erg druk is met auto’s. Meestal is dat een teken dat er dieren in de nabije omgeving gespot zijn. Ook deze keer is het zo. Er lopen 3 beren beneden in het dal, volgens mij een moeder met haar 2 jong. Alle mensen (en dat zijn er best veel) raken gewoonweg opgewonden van het zien van deze beesten. Het is natuurlijk ook heel bijzonder, maar gisteren hebben we een beer voor de auto gehad op een afstand van een paar meter en dan ben je natuurlijk al wel wat gewend! Judith probeert de beren op video te zetten, wat niet meevalt vanwege de enorme wind die er staat. Het zal wel een video worden die zeker een bewogen beeld zal geven, maar het gaat er om dat we kunnen laten zien wat wij hebben gezien en mee gemaakt, niet waar?

We rijden weer verder en hebben ook dit deel van het park gezien. We gaan terug richting de andere oostelijke ingang en halen een flinke bak thee bij een restaurant bij de ingang. Via deze ingang, waar we gisteren uitgegaan zijn, kunnen we weer op de Going to the sunroad route komen. Ondanks dat we daar gisteren al overheen gereden zijn besluiten we deze terug te nemen. Zo kunnen we de prachtige route nog een keer zien en deze lijkt trouwens ook veel anders dan gisteren. Anders moeten we weer over de grote weg, die weliswaar sneller is, maar veel langer qua afstand is en een saaie omgeving laat zien. De route is zoals gezegd de andere kant op en lijkt veel anders dan gisteren. Ook blijkt dat we gisteren bepaalde stukjes kennelijk gemist hebben. De rit duurt net zo lang als via de grote weg, zodat we om 18:30 uur weer in Kalispell terug zijn.

Na twee dagen doorbrengen in het Glacier National Park kunnen we niet anders vaststellen dat het een geweldig park is, waar je heel goed met eigen auto (je ziet meer als dan wanneer je met één van de toerbussen of andere busjes meegaat) door heen kan gaan. We hebben werkelijk genoten van de natuur van dit park. Een echte aanrader voor anderen!

We besluiten om even een  snelle hap bij Mac Donalds te nemen, zodat we gelijk de foto’s en video’s kunnen uploaden. Bij Mac Donalds is nl. overal gratis WiFi. Helaas, ook hier is het internet erg traag en het lukt dus niet om de foto’s, laat staan de video’s (deze zijn nog groter) up te loaden. Wat een netwerk, zeg. Het is om te huilen. Nou ja, we gaan het in het hotel maar nog eens proberen en anders krijgen jullie het gewoon nog een dag later. Het is niet anders.

We zijn, bepakt met koffie en frisdranken, om 19:30 uur weer in de hotelkamer, waar we eerst maar eens de koffie gaan opdrinken. Judith gaat daarna naar een paar afleveringen van een meegenomen serie kijken en ik probeer het reisverslag en de foto’s van gisteren te plaatsen. Tjonge jonge, wat een trage bedoeling, je begint gewoon uit je humeur te geraken. Op naar de receptie, waar verontschuldigend wordt gereageerd op mijn opmerkingen. Volgens de medewerker, Linda de dame van in de 60, zou het moeten lukken.

Vraag me niet hoe lang het heeft geduurd en hoe het kan, maar het is uiteindelijk gelukt om het verslag van gisteren, samen met de foto’s, op ons reisblog te krijgen. De video’s plaatsen lukt absoluut niet, iedere keer wordt het uploaden onderbroken, dus die houden jullie tegoed. Jammer, want daar zitten een paar mooie beelden bij.

Morgen gaan we hier weer weg en reizen we door naar Butte, een tussenstop op weg naar het beroemde Yellowstone Park. De afstand is niet zo groot, dus kunnen we rustig aan doen. Judith maakt de reistassen wel alvast weer in orde, uiteraard nadat alle afleveringen van ‘Games of Thrones’ zijn gezien. Ook gaat ze nog even op zoek naar een hotel waar we morgen wellicht kunnen overnachten. Hopelijk is daar een betere internetverbinding, want er moet nog heel wat geplaatst worden.

Tegen de tijd dat jullie in Nederland op staan, gaan wij hier zo langzamerhand naar bed.

Goedemorgen voor jullie en welterusten voor ons! Tot morgen