Dag 4 dinsdag 23 januari 2018: Methven

Vandaag wordt een rustige dag!

Het is nog erg vroeg in de ochtend als Judith al wakker is. Dat is natuurlijk niet zo verwonderlijk, want om 20:00 uur gisterenavond lag ze al op één oor. De lange reis heeft er voor gezorgd dat niet alleen zij maar ook ik een lange nacht slapen (ik lag een uurtje later dan Judith te slapen) achter de rug hebben. Het is mooi weer en het beloofd een warme dag te worden. Nadat we gedoucht hebben gaan we naar de zaal waar het ontbijt is. We hebben geen ontbijt geboekt, meestal een zeer uitgebreid ontbijt met scrambled eggs, toast, bonen, spek, enz., maar de manager van het hotel geeft ons een continentaal ontbijt. We kennen dat nog vanuit Amerika, toast met jam, cornflakes met melk, yoghurt en thee. Het smaakt best goed!

Na het eten geeft de manager ons nog een paar tips om de dag door te brengen. We ruimen de boel een beetje op en gaan, bepakt met de koeltas met inhoud, fototas, filmcamera en telefoons op weg naar de nabij gelegen Mount Hutt. Je kunt een bepaalde route in de bergen volgen waar in de winter volop geskied wordt. Je kunt er van een prachtig uitzicht genieten.

We zijn nog maar net op weg of de geasfalteerde weg gaat over in een soort grindpad. Het is geen makkelijk te rijden weg, maar volgens de manager van ons hotel is het goed te doen. Alhoewel ze gelijk heeft vragen we ons af of dit wel een goede zet is geweest. De banden glijden soms gewoon over de steentjes en de weg gaat steeds maar meer omhoog en het wordt ook steeds steiler.

Na zo'n 10 kilometer zijn we op een plek waar we een heel mooi uitzicht hebben. We besluiten, mede omdat de weg steeds steiler en moeilijker begaanbaar wordt, niet verder te gaan en hier foto's en filmpjes te maken. Het uitzicht is werkelijk geweldig. De ver uitgestrekte vallei ligt er prachtig mooi bij. We zetten de auto aan de kant en gaan een stukje lopen. Er komen bijna geen andere auto's, wat ook al te denken geeft natuurlijk, dus kunnen we gewoon veilig naar de mooiste plekjes lopen. We maken een behoorlijk wat foto's en maken tevens het eerste filmpje met onze nieuwe videocamera. Hopelijk komt het prachtige uitzicht goed over op de foto's en in het filmpje.

De weg terug naar beneden is al even lastig als naar boven, dus doen we rustig aan. Als er, zelden overigens, een tegenligger komt dan moeten we door enorme stofwolken rijden en zien we bijna niets meer. Die auto zal er straks wel niet uit zien!

We besluiten om naar de nabij gelegen waterval Wasphen Falls te gaan. Ook hier moet je het laatste stuk over zo'n grind weg. Als we bij de ingang zijn blijkt de toegang gesloten te zijn. Het blijkt dat er een bewoner, die nabij de waterval woonde, is overleden en uit respect voor de overledene is de toegang gesloten. We begrijpen het en gaan weer terug over het grindpad.

Even verderop is een meer en we gaan daar maar naar toe. Kunnen we misschien gelijk even een lekker broodje eten langs het water. De weg naar het meer, je raad het al, is wederom een grindpad. Deze keer moeten we meer dan 16 kilometer over het grindpad. Gelukkig zijn de steentjes wat kleiner dan bij de rit naar Mount Hutt. Bij het meer aangekomen hebben we geen spijt, het ziet er prachtig uit. Tussen de bergen een mooi meer met kabbelend water. De koeltas wordt gepakt en Judith maakt een heerlijk broodje klaar. Na deze aangename stop gaan we terug richting Methven, we willen vast tanken en ook maar even de auto afspuiten, want die ziet er verschrikkelijk uit met al dat zand.

Nadat de auto weer zijn eigen kleur heeft gekregen en we nog wat vrieselementen hebben gekocht, gaan we terug naar ons hotel. Daar worden de verslagen van de eerste dagen op ons reisblog gezet en genieten we met een lekker wijntje voor Judith en een koud glas cola voor mij van de rust. Om 17:30 uur gaan we naar het centrum om te gaan eten. Volgens de manager van ons hotel kunnen we het beste in The Blue Pub of The Brown Pub gaan eten, die zijn beide erg goed, volgens haar. Het wordt The Brown Pub en inderdaad het eten is er prima. Net als gisteren krijgen we een bord vol en smaakt het opperbest.

Vandaag was het een warme dag en als we in het hotel terug zijn is de temperatuur nog steeds zo rond de 30 graden. Dat wordt een warm nachtje, ben ik bang. Morgen gaan we naar Dunedin, zo'n 300 kilometer verder, en onderweg staan in ieder geval een bezoek aan The Tunnel Beachtrek en de Moeraki Boulders, maar daar vertel ik morgen wel wat over.

Goodbye, I'll be Back