Dag 21 vrijdag 9 februari 2018: Naar Ohakune toe

Het is weer even wennen, maar als we wakker zijn moeten we zelf het ontbijt weer maken. Gelukkig is Judith daar erg goed in. We hebben heerlijk geslapen in dit uitstekende bed in deze mooie kamer. Het is jammer dat we er maar 1 dag in kunnen verblijven. Het is 07:30 uur en Judith is al gedoucht. We gaan eerst samen ontbijten en daarna ga ik in de douche. Vandaag gaan we weer op doorreis naar Ohakune. Daar verblijven we op het bungalowpark van Top 10 en we hopen dat het er net zo uit ziet als in Kaikoura. Het weer is redelijk, een flauw zonnetje en een graad of 18. Het mag van mij wat warmer. Helaas staat er voor de komende dagen wat minder weer op het programma. We zullen zien of de weermannen hier beter kunnen voorspellen dan in Nederland. Hopelijk net zo slecht, want dan hebben we nog kans op mooi weer.

Om 09:00 uur rijden we van het terrein af bij Comfort Inn Kaurie Court en gaan op weg naar de volgende stop. Vandaag moeten we zo'n 160 kilometer rijden, dat valt dus wel mee. Na 10 minuten gereden te hebben stoppen we om te tanken en nemen gelijk een take-away koffie mee. Deze smaakt hier prima en je krijgt met een 'small cup' al zoveel dat wij er met ons tweeën mee kunnen doen. We zullen straks ook nog wel onderweg ergens koffie drinken, we kijken wel waar.

De route door het landschap van het Noordereiland is net zo mooi als we op het Zuidereiland hebben gedaan. Maar het is wel anders. De bergen zijn meer heuvels, het is allemaal ontzettend groen en er zijn veel minder campers op de weg. We hebben geen bijzondere stops gepland, maar als we onderweg een heel apart natuurverschijnsel zien, moeten we toch even stoppen. Wat het nou precies is weet ik niet, maar het lijkt alsof de aarde hier is open gescheurd. Zomaar midden in de bergen, kilometers lang achter elkaar, een enorme kloof. Er loopt een soort watertje beneden, geen beekje of zo, maar het lijkt op het afvoeren van regen water. Aan beide kanten van de kloof staan huizen en lopen er dieren te grazen. Het zier er heel apart uiten we proberen het vast te leggen op foto en film.

Nadat we verder zijn gegaan komen we in het plaatsje Taihape. We drinken er koffie bij één of andere tent die Soul Café heet. Nou, ik moet je zeggen, daar zat weinig soul in dat café. De koffie was overigens uitstekend en daar ging het tenslotte om. Het lijkt er op dat dit plaatsje uit één straat bestaat en er zijn een aantal winkels gevestigd. Van die typische winkeltjes, waar je in Nederland (als ze er al zijn) voorbij loopt. Één van de winkels gaan we binnen en er is van alles en nog wat te koop. Ze hebben er zelfs een speciale 'kerst afdeling'. Midden in de zomer lopen we tussen de kerstbomen, kerstversieringen en Kerstmannen door. Heel apart en ik kan mij niet herinneren dat we zoiets ergens in Nederland hebben. Wél een keer in Canada, ook zo'n apart winkeltje, gewoon langs de kant van de weg.

De supermarkt New World is hier gevestigd, dus nemen we gelijk de dagelijkse boodschappen mee en gaan weer snel verder. Het wordt steeds somberder, maar als we een kilometer of 20 voor Ohakune zitten, breekt de lucht weer open. Het is gelijk een stuk lekkerder. We rijden door de natuur en zien vanaf de weg de Mount Ruapehu, één van de 3 actieve vulkanen in het Tongariro National Park, liggen. De berg is weliswaar gehuld in een deken van wolken, maar hij ziet er toch indrukwekkend uit. We moeten even stoppen om er een foto van te maken. 

Al vroeg komen we aan bij het Top 10 Park en worden hartelijk ontvangen door Carry. Samen met haar man runt zij dit park en ondanks dat we een uur te vroeg aankomen om in te checken kunnen we gewoon in onze nieuwe kamer. We krijgen kamer 19. Carry geeft gelijk een hoop informatie, waar we lekker kunnen eten en gezellig koffie kunnen  drinken. Ook geeft ze tips voor morgen als we willen gaan wandelen in het Tongariro National Park en verteld dat het momenteel niet erg druk is. De kamer ziet er uitstekend uit, is mooi en groot. Er zit een grote keuken in, extra slaapkamer, prima badkamer met hele grote inloop douche, dus hier kunnen we het wel volhouden. De kamer is gevestigd in een pand van hout, waar 6 kamers naast elkaar zitten. Ze noemen dat hier Het Motel en we zijn vannacht de enige gast.

Nadat we de bagage in de kamer hebben gezet, gaan we lopend naar het centrum. We bezoeken I-Site, de plaatselijke VVV en de jongedame van de I-Site geeft ons veel informatie over de vele wandelroutes en wat er allemaal te doen is in de omgeving. We boeken gelijk een ticket voor een bezoek op zondag 11 februari a.s. aan een traditionele Maori avond, met eten e.d.. Dit schijnt een zeer populaire en aantrekkelijke avond te zijn, welke volgens de boekjes snel is uitverkocht. Dus daar moet je snel bij zijn. Ook krijgen we nog informatie voor ons bezoek aan Hobbit Town, je weet wel van de film The Hobbit. Hier hoeven we niet apart voor te boeken, maar kunnen we gewoon naar toe gaan. Dat zal overigens ons laatste uitstapje worden, want deze staat gepland op dinsdag 13 februari a.s., de dag dat we richting Auckland gaan, vanwaar vandaan we een dag later terug zullen vliegen naar Nederland. Wat gaat de tijd toch snel.

Eergisteren hebben we een massage proberen te boeken, wat niet gelukt is, dus proberen we het vandaag weer. Helaas, de ene salon zit vol en de andere beauty salon kunnen we niet eens vinden. Het is nog vroeg dus gaan we een stukje in het Tongarira National Park rijden en komen bovenaan bij de skiliften aan. Het is hier een stuk kouder, zo'n 13 graden met een regenachtige lucht, dus ziet het er voor de foto's en filmpjes niet zo leuk uit. Helaas, maar we maken ze toch want we weten niet of we hier morgen nog terug komen en als dat al zo is of het weer beter is. De weersverwachting voor morgen is niet zo gunstig!

Om 17:00 uur zijn we weer terug in onze kamer. Terwijl Judith ontspannen naar een film zit te kijken ga ik de foto's en filmpjes uitzoeken. Het zijn er vandaag niet zoveel, dus ben ik snel klaar. Nu nog uploaden, dat doe ik vanavond na het eten wel. Het zal wel een stuk minder snel gaan dan gisteren. Het filmpje van gisteren was binnen 2 minuten ge-upload en normaal duurt het minimaal een uur. Het is 18:30 uur en de hoogste tijd om wat te gaan eten.

We eten bij het Italiaans restaurant Osteria, hier in de hoofdstraat. Een heel gezellig zaakje waar het op het moment dat wij gaan eten niet erg druk is. Nadat we ons eten besteld hebben wordt het langzaam drukker en binnen een kwartier zit de hele zaak vol. We zijn dus weer net op tijd geweest. Het eten is echt heerlijk en met een voldaan gevoel (en volle buik) gaan we terug naar onze kamer. Daar plaats ik de filmpjes en het reisverslag met foto's en daarna is tijd om te gaan relaxen. We kunnen ons misschien wel nog even voorbereiden op een nieuwe dag morgen. Wat zal het weer ons brengen?

Sleep well!