Dag 23 zondag 11 februari 2018: Naar Rotorua

We zijn er weer vroeg bij vandaag! Zonder dat we de wekker hebben gezet zijn we om 07:30 uur al uit bed, in onze mooie kamer. Goed geslapen, maar wel een paar keer wakker geweest vannacht van het slechte weer. Een blik naar buiten leert dat het weer erg somber is, het is droog maar daar heb je ook alles mee gezegd. Laten we hopen dat het opknapt, want vanavond moeten we naar een Maori-avond en dan is het wel zo leuk als het droog is. Er is toch niets aan te veranderen, dus gaan we maar gewoon ontbijten.

Na het ontbijt wordt de auto ingepakt, de sleutel afgegeven en dan kunnen we op pad. We moeten dezelfde route rijden als gisteren en hebben afgesproken dat we, als het weer een beetje redelijk is tenminste, nog een keer terug gaan naar Whakapapa Village om naar de vulkaan Ngauruhoe te gaan. Deze vulkaan diende als decor voor Mount Doom in de film Lord of the Rings, waar Judith een groot fan van is. En dan mag je dat eigenlijk niet overslaan natuurlijk. Het is weliswaar een flink stuk omrijden, maar dat moet dan maar. We hebben tijd zat, want we hoeven vandaag maar zo'n 220 kilometer te rijden en hebben geen andere stops gepland.

Hoe dichter we bij de afslag naar het dorp Whakapapa komen, des te slechter wordt het weer. Gingen we nog met een bewolkte lucht weg, nu regent het inmiddels al pijpenstelen. Ook de temperatuur is flink gedaald, van 22 graden naar 16 graden. Als we bij de afslag zijn komen we tot de conclusie dat het geen zin heeft om naar de vulkaan te gaan en besluiten we, hoe jammer dat het ook is, om door te rijden. Met dit hondenweer zie je helemaal niets van het uitzicht en wordt je alleen maar drijfnat en koud. Er zullen dus waarschijnlijk vandaag ook niet veel foto's en filmpjes gemaakt worden. Dat wordt voor mij een makkie vanavond, zo lijkt het. Het is overigens een bekend verschijnsel dat het in dit gedeelte van Nieuw Zeeland erg vaak, zeker vaker dan op andere plaatsen, regent. Dat hebben we gisteren natuurlijk ook al gemerkt.

Onderweg stoppen we bij een art galerie, waar je ook koffie kunt drinken. Judith wil graag een mooi aandenken aan deze vakantie kopen, iets van glas of zo, waar we tot nu toe nog niet in geslaagd zijn. Voordat we koffie bestellen lopen we in de art galerie rond. Daar hebben ze hele mooi vazen, schalen en andere kunstvormen van glas voldoende staan. En als je iets koopt boven $200 NZD (+/- € 120,-) dan sturen ze het gratis naar je huis. Dat is echt wat voor ons. Ons optimisme daalt snel als ik naar de prijzen op de diverse stukken kijk. Een beetje vaas kost al gauw $2.500,- NZD (+/- € 1.250,-) tot $4.500,- NZD (+/- € 2.450,-). Ook de andere, kleinere stukken zijn peperduur. Het lijkt er op dat alles wat hier staat gratis wordt opgestuurd!

Na de koffie, die overigens niet al te best was (veel te heet, sterk en een joekel van een beker) gaan we snel verder. Dan maar lekker vroeg in Rotorua aankomen bij ons voorlaatste overnachtingsadres. Om 12:30 uur rijden we Rotorua binnen. Rotorua is een stad met circa 55.000 inwoners en ligt in een gebied met veel geothermische activiteiten van vulkanische oorsprong. Aan die vulkanische activiteit dankt de stad haar toeristische traditie. In 2002 en 2006 werd Rotorua bekroond met de "New Zealand's Most Beautiful City Award" (beloning voor de mooiste stad van Nieuw-Zeeland). Het is dan wellicht volgens velen de mooiste stad van het land, maar het is ook de stad waar het altijd ontzettend stinkt naar rotte eieren en zwaveldioxide.

Als we ons melden bij de receptie van New Castle Motor Lodge krijgen we gelijk de sleutel, de kamer is al schoon, we kunnen er gelijk in. Dat is fijn want met dit weer, het regent nog steeds enorm, ga je niet buiten lopen. De kamer is behoorlijk anders dan in Ohakune, maar dat kon ook bijna niet anders. Het ziet er prima uit, groot, schoon, flinke badkamer met bubbelbad en van alle gemakken voorzien.

We pakken de spullen uit en gaan na een uur toch maar naar het centrum toe. Het regent wat minder en we moeten ook nog tickets kopen voor ons bezoek van Hobbit Town, die overmorgen op onze laatste dag van deze vakantie gepland staat. Het is zondag en er zijn een hoop winkels dicht, maar gelukkig is I-Site open. Daar informeren we naar de mogelijkheden in deze stad en boeken de toegang naar Hobbit Town. Ook nemen we gelijk tickets voor Te Puia, het grote park met vele geisers en warmwaterbronnen. We nemen het risico dat het weer morgen beter is dan vandaag. Anders kunnen we de tickets altijd nog terug brengen. De weersvoorspellingen zijn overigens niet zo gunstig! We zien het morgen wel.

Om iets te lunchen valt hier niet mee, er zijn maar een paar zaakjes open. Uiteindelijk eten we wat bij een Irish Pub, een bagel met creamcheese en zalm. Op zich niets verkeerd aan. Na nog wat verder in het centrum te hebben gelopen, gelukkig kunnen we veel onder afdakjes lopen, gaan we uiteindelijk nog wat boodschappen doen bij Countdown en keren we terug naar onze kamer en gaan ons voorbereiden op de Maori-avond. We worden met een bus om 18:10 uur opgehaald en zijn benieuwd of dat allemaal goed zal verlopen.

Als we nog even lekker liggen te rusten gaat de telefoon, het is 17:45 uur en de man van de receptie belt om te zeggen dat de Mitai-bus er is. Veel te vroeg natuurlijk, maar hij is er, dus snel schoenen aan en hup in de bus. We moeten ook wel snel zijn, want het regent nog steeds pijpenstelen. De temperatuur is prima, we hebben ook onze korte broek nog gewoon aan, maar de regen is dramatisch. De bus brengt ons naar Mitai Maori Village, waar de Mitai familie ons vandaag de meest authentieke Maori-culturele ervaring in Nieuw Zeeland wil bijbrengen. Mitai Maori Village geeft je een authentieke kennismaking met de Maori-cultuur, waardoor je verbaasd en vol ontzag blijft. De familie Mitai is er trots op een heilige en spirituele plek te hebben gecreëerd die je een authentieke inheemse culturele ervaring biedt als geen ander. De avond laat je gegarandeerd betoveren door de fascinerende Maori-cultuur.

De avond begint met een warme en persoonlijke ontmoeting en begroeting van een van onze prachtige Maori Maidens gekleed in de traditionele kledij, waardoor je de gelegenheid hebt om een ​​foto te maken en de gastvrijheid van onze Maori-mensen te omarmen. Bij aankomst in ons Mitai Maori Village leer je de basisrichtlijnen voor het betreden van zo'n heilige plaats. Zo wordt er een Chief gekozen, om diegenen te vertegenwoordigen die ons dorp bezoeken. De vertegenwoordiging van onze groep wordt beschouwd als een eervolle status van hoge rang in Maoridom.
We betreden de wereld van Mitai en laten ons betoveren door de natuurlijke omgeving van de bush en leer over de verledentijd en de geschiedenis van dit belangrijke gebied dat ooit in dorpen bezet en bloeide. Er zijn een aantal krijgers die, in traditionele klederdracht, met een oude krijger kano (waka) langs de Wai-o-Whiro stroom peddelen. Ook bekijken we de bereiding van het eten, in de gekookte oven (Hangi Pit) in de grond en leer de voorbereiding en de inhoud van de traditionele hangi. Er wordt verteld over de kunst van Ta Moko (tatoeage), Maori-gebruiken, muziekinstrument, Poi-dans (bal aan het einde van een touw), snijwerk, flora en fauna en de medicinale toepassingen en leer van onze glimworm en de heilige zoetwaterbron.

We krijgen een voorstelling met telkens uitleg over wat er te gebeuren staat en worden geboeid door liedjes, dansen en games in een rijk en krachtig onderhoudend cultureel concert, compleet met de wervelende, tintelende 'Haka' Maori-oorlogsdans. In een grote tent worden alle bezoekers het eten aangeboden. Zittend aan lange tafels maak je kennis met andere mensen die ook op vakantie zijn. Aan onze tafel zaten 2 mensen uit Engeland, 2 mensen uit India en 2 mensen uit Amerika. Een gevarieerd gezelschap. Het authentieke hangi-diner bestaat uit een warme selectie van vlees, heerlijke groenten en verse salades. Tenslotte is er een heerlijk dessertbuffet.

Na het eten wandelen we nog door het Rotorua-gebied om gloeiwormen in hun natuurlijke habitat te zien. Bewonderen we het kristalheldere water dat rechtstreeks uit de aarde stroomt bij de heilige "Elfenbron". Het water is zo schoon dat de flessen water, welke bij het eten werden geserveerd en door ons gedronken zijn, hieruit gehaald zijn. Dit deel werd helaas erg verstoord door de regen.
De bus staat al klaar om ons weer naar de lodge te brengen. Het regent nog steeds geweldig, maar het was uiteindelijk een ontzettend leuke avond. De avond werd misschien wel wat verstoord door het slechte weer, maar we hebben er erg van  genoten. Het was ook interessant om wat meer over de oorsprong van de Maori-cultuur te horen en te zien hoe er door de Maori's geleefd en gewoond werd. Zeker met droog weer is dit een uitstapje wat ik een ieder kan aanraden. Het is de prijs van de excursie dubbel en dwars waard!

Om 22:00 uur zijn we thuis en gaan lekker onder de douche en nadat ik nog even met mijn zwager en moeder via beeldverbinding heb gesproken, gaan we naar bed. Het is al met al een enerverende en lange dag geworden. En Sven Kramer heeft ook nog eens voor de 3e keer in successie goud behaald op de 5.000 meter tijdens de Olympische Winterspelen! Wat wil je nog meer. Het reisverslag en de foto's en filmpjes (waarvan er uiteindelijk toch nog best veel gemaakt zijn) moeten maar tot morgenmiddag wachten. Laten we maar hopen dat het weer een beetje opknapt, anders zie ik er van komen dat we morgen weer in de regen lopen.

Sleep well.